درست اواخر حکومت حامد کرزی، رئیس جمهوری پیشین اوضاع امنیتی در مقایسه به سالهای پیش آن بدتر شد و همه در انتظار شکلگیری یک حکومت کارا و با برنامه بودند.
به خاطر شکلگیری این حکومت در ناامنترین نقاط کشور مردم پای صندوقهای رأی رفتند و در این مسیر یک شمار کشته شدند، یک شمار هم انگشتان دستشان را از دست دادند و یک شمار دیگر هم زخمی شدند، اما رفتند تا زعامت کشور را بر کرسی بنشانند که نشد.
پس از کشوقوس زیاد حکومتی به اصطلاح دوسره یا همان حکومت وحدت ملی شکل گرفت که آغاز بدبختی و سیاه روز مردم کشور نیز شمرده میشود.
در جریان حکومت وحدت ملی مردم توده توده قتل عام شدند که هیچ وجدان زندهیی فراموش نخواهد کرد؛ تروریستان طالب چگونه 350 نوجوان، جوان و مردان میانسال یکاولنگی را به رگبار بستند، 52 غیرنظامی را در میرزا اولنگ سرپل کشتند، تبسم را گلو بریدند، هزارهها را در مراسم عروسی، راهپیمایی اعتراضی دهمزنگ، در مرکز آموزشی، کلپ ورزشی و حال در بیمارستان قتل عام کردند.
مثل دیروز به یاد دارم که محمداشرف غنی پس از شبیهخونی در میرزااولنگِ سرپل که طالبان در آن روز 52 غیرنظامی را به فجیعترین شکل به قتل رسانده بودند، این حمله را نیز تقبیح کرد و گفت که انتقام قتل عام میرزااولنگ را میگیرد.
اما اکنون که بیشتر از سه سال میگذرد کجاست انتقام، چگونه انتقام گرفته شد و چرا برای مردم پاسخی در این باره داده نشد؟ در ادامه طالبان 350 نوجوان، جوان و مردان میانسال یکاولنگی را نیز به تاریخ 19 جدی سال 1397 خورشیدی تیرباران کردند که زمین و زمان در آن روز اشک ریختند و تااکنون نیز درد و خون این جوانان تازه است.
محمداشرف غنی این حمله را تقبیح کرد و وعده داد که انتقام خون مردم را خواهد گرفت.
پس از آن سربریدن زنان و کودکان در زابل، جهان و نهادهای حقوق بشری را در لرزه انداخت، اما آنچه حکومت و شخص رئیس جمهور برای مردم تحویل داد، خبرنامهیی چند سطری بود که در آن حمله تقبیح شده بود.
در این خبرنامه آمده بود که رئیس جمهور غنی این حمله را با شدیدترین الفاظ تقبیح کرده و برای پیگیری و مجازات عاملان این جنایت بزرگ کوتاهی نخواهد کرد. اما تاکنون هیچ اقدام عملییی برای پیگیری و دلجوی خانوادههایی که عزیزانشان را از دست دادند، نشده است.
در ادامۀ این شبیهخونها و تقبیحهای حکومتی، گروههای تروریستی تاکنون دهها مورد جنایت بشری را راهاندازی کردهاند. در تازهترین مورد، روز پیش گروهی از تفنگداران بر بیمارستان صدبستر در دشتبرچی یورش بردند و دهها تن از زنان و کودکان بیگناه را قتل عام کردند.
صدها خانواده به خاطر این رویداد اشک ریختند، اما یکبار دیگر حکومت و شخص خود رئیس جمهور غنی این رویداد را تقبیح کرد. اما با این حال حکومت افغانستان نهتنها که انتقام خون مردم بیگناه را از جانیهای قرن نگرفته است، بل شماری را به بهانههای مختلف از زندانهای حکومتی آزاد کرده است.
منبع: سلام وطندار
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/17500
تگ ها: